Lieve Liv,
Kerstavond aan tafel. Je zus zegt: “ik heb net een kusje naar livie gestuurd”. Mama vindt het heel lief. Papa houdt het bijna niet meer. Je zus is zo lief en mist je elke dag. Mama ook. En papa, die kan het nog steeds geen woorden geven. Geen woorden, terwijl hij die toch altijd heeft.
Afgelopen maanden waren bijzonder. Bijzonder omdat jij er geweest bent en zoals de vriendjes van papa het in het bierbundeltje hebben geciteerd naar Rowen Heze: “soms is het beter is te verliezen, dan dat je het nooit hebt gehad”. Natuurlijk hadden we jou nooit willen verliezen. Toch zijn we blij dat we je hebben gehad.
Kerst zonder jou
Lieve Liv, nooit meer gaat het hetzelfde zijn. Nooit meer iets hetzelfde. Jouw missen doet pijn, het steekt, het doet alles….waar ik geen woorden voor heb. Als je papa kan ik niet anders zeggen dan dat ik trots op je ben. Jouw korte, hevige leventje heeft veel betekent. Het betekent elke dag veel voor mama, Julie en zeker voor mij. Voor mij betekent dat ik elke dag zoek, zoek naar betekenis. Betekenis die ik voor jou mag brengen. In mijn eigen handelen en ook in die van anderen. Zoals ik eerder schreef zijn Toewijding en Echtheid hetgeen je mij gebracht hebt.
Elke dag doe ik mijn best om oprecht toewijding te geven. Elke dag wil ik echt zijn. Het voelt als een soort verplichting, een druk die ik mezelf opleg, maar met alle liefde. Om jou kracht en mooie bijdrage aan ons waarde te geven. Een waarde die jij waard bent.
Lieve Liv, we zullen altijd van je houden………….
PAPA