We zijn een stapje verder. Mama is gisteren lekker naar huis gegaan. Dat is fijn voor haar. Ze zei dat ze goed geslapen had. Nou mam, dan veel melk voor me maken hoor. Groei ik goed van. Heb het ook nodig want ik verdraag de voeding gelukkig goed. En doe het dan lekker in mijn luiertje (kijk eens hoe klein, mijn zonnebrilletje voor onder de lampen ligt er naast). 
Minder slangetjes
Vanmorgen waren pap en mam er. Gezellig. Toen heeft Roos het slangetje uit mijn naveltje gehaald. Dat slangetje was ervoor om de bloeddruk te meten. Het liep direct me adertjes in. Maar ik hou iets te veel de chloor van het NaCl (is gewoon zout oplossing hoor, zei papa) vast dus moest het eruit.
Ook mocht vanavond om 17:00 uur de beademingsmachine er vanaf. Nu mag ik het weer helemaal zelf doen. Dat is wel even vermoeiend. Krijg wel een beetje hulp, maar is weer even wennen. Dus toen pap en mam vanavond kwamen, lag ik lekker te slapen en bij te komen. Ook weer even lekker op mijn buik.
Mama had nog niet gezien dat mijn kap van mijn huisje (vind ik veel leuker dan couveuse) er ook af kon. Nu kon ze met mij op de foto. Sta ik er goed op? 
Mijn grote zus
Ik ben trots op mijn grote zus. Weet je ze is voor mij bloed gaan prikken! Kindjes waarvan de mevrouwen en meneren in de witte jas niet weten of ze waterpokken hebben gehad mogen niet langskomen. Pap en mam weten dat van Juul niet zeker.
Mama vertelde dat ze vanmorgen naar de prik mevrouw ging. En gewoon naar de naald keek. Ze huilde niet en was niet bang. Tjonge wat heb ik een stoere grote zus. Daar wil ik graag mee spelen. Tot snel zus. En zoals je zelf zegt, zo zei mama: “ik wil dat ik waterpokken heb gehad”.